توبه،یعنی پشیمانی از یک عمل

آن هم نوعی پشیمانی که،هرگاه به یاد آوری از خجالت گریان شوی

و هرگاه امکان تکرار آن عمل پیش آمد،به سرعت رویگردان و گریزان شوی

خوش به حال آنان که توبه کنندگان واقعی اند.

به یقین گناه ناکرده در بالغین این جهان وجود ندارد

پس می توان گفت که توبه کننده واقعی ،محبوب ترین بنده نزد خداوند است

خوش به حال آنان که در جریان نسیم الهی توبه قرار گرفته اند و پایدار مانده اند.