ماهی سیاه کوچولو به خودش گفت:
مرگ خیلی آسان می‌تواند الان به سراغ من بیاید،
اما من تا می‌توانم زندگی می‌کنم.
نباید به پیشواز مرگ بروم.
البته اگر یک وقتی ناچار با مرگ روبرو شدم که می شوم مهم نیست.
مهم این است که زندگی یا مرگ من چه اثری در زندگی دیگران داشته باشد.

ماهی سیاه کوچولو – صمد بهرنگی

در مرگ من
عارف به وجد می آید
جاهل شیون می کند
عاقل عبرت می گیرد
نادان اشک می ریزد
و محرم اسرار،غزلی از وصال می خواند
“گوته”

پاییزی دیگر از راه رسید
و نقاش معجزه گر طبیعت قلم مویش را در دست گرفت
معجزه طبیعت
رنگ و مرگ
شاید می خواهد زیبایی پیری و مرگ را به یاد ما آورد
سرما و زیبایی
شاید می خواهد بگوید پیری هم عالمی دارد زیبا و تماشایی
پاییز را با دقت تماشا کنیم و عبرت بگیریم که گفته اند:
“پاییز بهار عارفان است”

چه خوب بود کودکی
با غم های شیرینش
و با آرزوهای کوچکش
.
.
چه زیبا بود جوانی
با نشاط و سرمستی اش
و با عشق به دیگران
.
.
چه خوب بود میانسالی
با پختگی عقلی اش
و با تلاش برای زندگی بهتر خانواده
.
.
و چه زیباست پیری
با انتظار مرگی هرچه زودتر،بهتر
با آرامش و وقار

آلودگی هوا در تهران و شهرهای بزرگ کشور بیداد می کند و یک فاجعه عمومی در حال شکل گرفتن است.

فاجعه ای که در آن خوش شانس ها می میرند و بدشانس ها به بیماری هایی دچار می شوند که روزی چند بار آرزوی مرگ می کنند و زندگی وحشتناکی خواهند داشت.

از بیان این مطالب قصد ناامید کردن شما را ندارم ،بلکه به دنبال چاره ای هستم.

به نظر می رسد مسئولین به این امر به هیچ وجه توجه کافی ندارند،پس بیایید ببینیم خود چه می توانیم بکنیم؟

من آنچه به ذهنم می رسد خواهم نوشت.از شما هم درخواست می کنم راه حل های خود را ارائه دهید.هر قدم حتی بسیار کوچک هم می تواند ما را به سمت فضایی سالم تر و پاک تر ببرد:

1 – روزهایی که می توانیم با وسایل حمل و نقل عمومی کار خود را انجام دهیم ،از استفاده از خودرو شخصی اجتناب کنیم.

2 – شاید هر یک بتوانیم نهالی در محیط اطراف منزل یا محیط کارمان بکاریم و خود از آن مراقبت کنیم.در تهران این یعنی چند میلیون درخت بیشتر!

3 – با خاموش کردن خودرو در توقف های طولانی،آلودگی را کمتر نماییم.

4 – وسایل گاز سوز منزل را تا حد ممکن سالم و سرویس شده نگهداریم.

شما چه به فکرتان می رسد؟

اگه یه چیزی باشه

همه چیز خوبه

پول خوبه

چون با او خرجش می کنی

شادی خوبه

چون با او تقسیمش می کنی

حتی بیماری خوبه

چون او پرستاریت می کنه

مرگ عزیزان هم قابل تحمله

چون او میاد و نوازشت می کنه

و اگه نباشه

همه چیز تلخ و بد بو است

حتی پول و شادی

می دونی اون چیه؟

عشقه،عشق

نوشته های پشت اتوبوس و کامیون!

تلاش مفهوم زندگیست

***********************

محبت از درخت آموز كه از سر هیزم‌شكن سایه برنمی‌دارد

************************

تولد آغاز مرگ است

هیچ کس را توان آن نبود که قدمی بردارد ؛

تو از کوله بار سنگین خویش ناله میکردی …
و من شاید ؛ کمر شکسته ترین بودم

اگر غرور نبود؛
چشمهایمان به جای لبهایمان سخن نمیگفتند ؛
و ما کلام محبت را در میان نگاههای گهگاهمان جستجو نمیکردیم

اگر دیوار نبود؛ نزدیک تر بودیم ؛
با اولین خمیازه به خواب میرفتیم
و هر عادت مکرر را در میان ۲۴ زندان حبس نمیکردیم

اگر خواب حقیقت داشت؛
همیشه خواب بودیم

هیچ رنجی بدون گنج نبود …
ولی گنج ها شاید بدون رنج بودند

اگر همه ثروت داشتند؛
دل ها سکه ها را بیش از خدا نمی پرستیدند
و یکنفر در کنار خیابان خواب گندم نمیدید ؛
تا دیگران از سر جوانمردی ؛
بی ارزش ترین سکه هاشان را نثار او کنند
اما بی گمان صفا و سادگی میمرد ….
اگر همه ثروت داشتند

اگر مرگ نبود؛
همه کافر بودند ؛
و زندگی بی ارزشترین کالا بود
ترس نبود ؛ زیبایی نبود ؛ و خوبی هم شاید

اگر عشق نبود؛
به کدامین بهانه میگریستیم ومیخندیدیم؟
کدام لحظه ی نایاب را اندیشه میکردیم؟
و چگونه عبور روزهای تلخ را تاب میاوردیم؟
آری بی گمان پیش از اینها مرده بودیم….

اگر عشق نبود
اگر کینه نبود ؛
قلبها تمامی حجم خود را در اختیار عشق می گذاشتند

اگر خداوند؛
یک روز آرزوی انسان را برآورده میکرد
من بی گمان
دوباره دیدن تو را آرزو میکردم و تو نیز
هرگز ندیدن مرا

انگاه نمیدانم
براستی خداوند کدامیک را میپذیرفت

 شریعتی